Nauczyciel: mgr Gabriela Pertkiewicz 

e-mail: przedszkole27biedronki@o2.pl

 

Nauczyciel: mgr Kinga Piotrowska 

e-mail: grupa.zyrafki@interia.pl

 

Propozycje zabaw rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne u dzieci w wieku przedszkolnym: https://szkolnictwo.pl/index.php?id=PU8443

 

 

Dzień dobry. 

W ramach PPP zapraszam na zabawy, kształtujące  koncentracje, zręczność, cierpliwość no i dające radość. 

Oczywiście możecie bawić się rodzinnie.

Pozdrawiam, 

G. Pertkiewicz

https://www.pracowniasi.pl/materialy-do-pracy/zabawy/myjemy-raczki
https://www.pracowniasi.pl/materialy-do-pracy/zabawy/polawiacze-liter 
 https://www.pracowniasi.pl/materialy-do-pracy/zabawy/przelewanki 
 https://www.pracowniasi.pl/materialy-do-pracy/zabawy/wieza

 

Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne

Prowadząca: mgr Kinga Piotrowska

Zajęcia służą podnoszeniu i nabywaniu umiejętności z zakresu:

1. Pracy z emocjami :
 nazywania uczuć własnych
 wyrażania uczuć
 zrozumienia świata uczuć innych dzieci i dorosłych

2. Budowania empatii i współpracy

3. Komunikacji interpersonalnej:
 umiejętność posługiwania się komunikatem „Ja”
 radzenia sobie w sytuacji konfliktowej

4. Kształtowania poczucia własnej wartości

5. Pracy nad pokonywaniem nieśmiałości
Powyższe cele podczas prowadzenia zajęć osiągamy poprzez:

1. Zabawy z elementami socjoterapii, z wykorzystaniem różnych metod i technik
2. Zabawy ruchowe
3. Scenki z elementami dramy
4. Zabawy plastyczne
5. Zabawy muzyczne
6. Rozmowy kierowane i spontaniczne
7. Czytanie literatury dziecięcej

Zajęcia te cechuje praca w grupie. Jednak pewne elementy z nich można również realizować indywidualnie na gruncie Rodzic – Dziecko. Raz w tygodniu będę dla Państwa zamieszczała propozycje takich „zabaw na emocje”

Propozycja na ten tydzień: 
W kształtowaniu uczuć pomagają bajki i odpowiednie zabawy (poniżej kilka propozycji)
Paluszkowe bajki – na wewnetrznej stronie starej rękawiczki, w odpowiednim miejscu
nakleić z papieru narysowane główki z różnymi wyrazami twarzy. Dziecko ma za zadanie
odgadnąć uczucie i wspólnie z rodzicem opowiedzieć o nim bajkę (bohater przyżywa w niej
przygody wesołe, smuntne itd.). Zabawa angażuje kreatywność, myślenie przyczynowo-skutkowe, wzbogaca wyobraźnię, słownik dziecka, uczy rozumienia uczyć. (zabawę polecam
dzieciom od 5 roku życia)

Jak myślisz- dlaczego?

• Kasia po przyjściu z przedszkola jest smutna. Jak myślisz, dlaczego?
• Piotrek nie chce iść do przedszkola..?
• Tomek (Zosia) płacze wieczorem.. ?

 

Każde pytanie kończymy: jak myślis, co trzeba zrobić, by mu/jej pomóc ?

O czym myśli i co czuje ? ( po przeczytaniu bajki )

• … Kopciuszek, gdy dziewczynka nie mogła iść na bal?
• Kubuś Puchatek, gdy odkrył Biegun północy? Itd.

 

Jak się czuje:

• dziecko, gdy nie uda mu się rysunek?
  • co wtedy można zrobić?
• dziecko, któremu kolega (koleżanka) dokucza?
  • co można wtedy zrobić, a czego nie?
  • jak można mu pomóc?

 

Rozpoznawania uczuć na obrazku - proszę przygotowac kartki a na nich „buźki” z
emocjami (gotowe „buźki” można bez problrmu znaleźć w Internecie, można też poszukać w
gazetach zdjęcia osób, doświdaczających różnych uczuć) - zadaniem dziecka będzie
nazywanie tego, co widzi na obrazku - opisanie uczucia oraz tego, co na dane uczucie wskazuje (jaka mina, postawa itd.) Aby uatrakcyjnić zabawę można „buźki” lub wycinek z gazety nakleić na sztywny karton. Zadaniem dziecka będzie losowanie obrazka, a następnie
nazywanie emocji jaka się tam znajduje.

„Zabawa w twarze” – do tej zabawy można zaprosić całą rodzinę. Potrzebne będą duże
kartki, na których są narysowane kontury twarzy (bez oczu, nosa, ust). Każdy uczestnik
zabawy dostaje swój „zestaw” kartek (tyle kart, o ilu emocjach chcielibyście porozmawiać
danego dnia) i rysuje emocje wg poleceń jednego z rodziców: „pierwsza buzia jest wesoła”,
„druga buzia jest..” itd. Na koniec robimy wystawę waszych prac.

Rozpoznawanie emocji na podstawie scenek - rodzice, dzieci, dowolna liczba uczestników,
można wyznaczyć drużyny np. „drużyna dzieci” – zostają wyznaczeni do odegrania scenki
np. gniew, radość, smutek (poprzez pokazanie odpowiednich min, przyjęcie konkretnej
postawy ciała. Zadaniem pozostałych uczestników będzie odgadnąć jakie uczucia są
prezentowane.

Zabawa „Dokończ zdanie..” – rodzic czyta dziecku różne zdania, np. „Pewnego razu Piotruś
wszedł na wysoki murek i nie mógł zejść, poczuł nagle wielki…” (np. strach) dzieci kończą
zdanie nazywając uczucia jakich doświadczają bohaterowie. Ta zabawa wymaga
wcześniejszego przygotowania kilku historii.

„Zabawa w lustro”- ta zabawa może przybierać dwie formy. Do pierwszej z nich będzie
potrzebne lustro - najlepiej duże, w którym widać całą twarz i sylwetkę dziecka, do drugiej
rodzic lub rodzeństwo dziecka.
- przeglądanie się w lustrze i prezentowanie min przedstawiających różne uczucia
Rodzic podaje nazwę emocji, a zadaniem dziecka jest pokazać jak wygląda ktoś, kto się tak
czuje - jakie robi miny, jak wygląda jego ciało (np. co się dzieje z dłońmi, kiedy ktoś jest zły,
a co kiedy płacze)
- dzieci lub rodzic z dzieckiem dobierają się w parę i siadają naprzeciw siebie. Jedna osoba z pary jest lustrem – zadaniem tej osoby jest naśladowanie min, jakie pokazuje druga osoba. Po kilku minutach następuje zamiana ról w parze.

Źródło: materiały własne oraz Heike Baum H. „Małe dzieci- duże uczucia”, Daniel Goleman
„Inteligencja emocjonalna”